Arkadaş deyince bazı insanların aklına dost, dost deyince de bazı insanların aklına iyi arkadaş veya diğer arkadaşlardan daha fazla sevilen arkadaş geliyor. Allah’ın dost nasip ettiği şanslı kullarından birisi oalrak buna katılmıyorum.

Gerçek manada bir dosta rastlamanın zorlaştığı günümüz çıkar dünyasında arkadaşlıkla dostluğu karıştırmamalıyız.


Peki nedir bu ikisinin temel ayrımları.
Dost, arkadaşlarla kıyaslanamayacak düzeyde sevilen kimsedir.
Arkadaş her ne kadar iyimser görünse dahi, bir yerlerde bir çıkar ilişkisi mevcuttur, normaldir.
Dostluk ilişkisinde en ufak bir çıkar mevzubahis bile değildir.
Dost dostun çıkarını önemser, kendisinden daha iyi konumlara gelmesini, kendisinden daha iyi olmasını arzular, uğraşır, çabalar.

Arkadaşlıkta bu böyle değildir.
Örneğin; İşsiz bir arkadaşınıza işe girdiğinizi söyleyin, yüzünüze sevinir, belki arkanızdan da sevinir ama içinden “Yahu o bile işe girdi ben neden giremiyorum” gibisinden düşünür. İşte dost böyle düşünmez, dost, dostu işe girdiği için belki kutlama bile yapabilir, bundan dolayı gün boyu mutlu olabilir.Dostlar sürekli bir görüşme halindedir, birbirlerinin halini hatrını sormadan duramazlar çünkü. Sıkışmış zamanları içerisinden zaman ayırıp yüz yüze görüşmek için ellerinden ne geliyorsa yaparlar.

Klasik olacak ama arkadaş genellikle iyi gününüzde yanınızdadır.
Arkadaş genelde ortamlık olur. okul arkadaşları, cafe arkadaşları, iş arkadaşları vs. Bu kişileri o çevreden ayrıldıktan sonra belki 1-2 sene görür sonra belki isimlerini bile unutabilirsiniz. (Sağlam arkadaşlarınızdan bahsetmiyorum tabi). Bir arkadaşınızla küs kalabilir sonra çevreniz değiştikten sonra ömür billah görüşmeye bilirsiniz..

Bu sayılar uzar da gider.
Dostluk başkadır arkadaşlar, yeri gelir dostunuz sizi mutlu edebilmek için bir palyaço olur yeri gelir birlikte ağlar. Yalnız dost dediğimiz kişi öyle 1-2 yılda anlaşılmaz, bunun için zaman gerekir, fedakarlık gerekir. Yaptiğımız en büyük hata ise iyi bir arkadaşımızı dost konumuna koyup, ondan bir dosttan beklediğimiz tür şeyler bekleyip sonucunda kendimizi yıpratmaktır.

Dost aranmaz, o gelir zaten..

Dostun nereden geleceği belli olmaz, bu yüzden her önümüze gelene dost demeyelim, zamana bırakalım.

Hikmet Gür/Gurmedia.nl