SONSUZLUĞA YOLCULUK HAZIRLIĞI

Sonsuzluk yolculuğuna çıkanlara yakılmış ve adeta onlara mesaj veren iki halk türkümüz  “ Uzun ince bir yoldayım “ ve “ Yemen türküsü “  en çok sevdiği iki türküydü sevdamın, adeta dilinden düşürmezdi bu iki güzel halk türkümüz.. Bu türkülerimizde en çok sevdiği mısralar ; 

Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyim

Gidiyorum gündüz gece ( Aşık Veysel )

VE

Havada bulut yok bu ne dumandır

Mahlede ölü yok bu ne figandır

Şu yemen elleri ne de yamandır ( anonim )

Aslında sonsuzluk yolculuğuna çıkanlar kendilerinden sonra dünyaya gözlerini açanlara “yer açmaktadırlar “ işte bu yolculuğa çıkanların  insanlığa yaptıkları son görevdir diye düşünüyorum, gün gelecek hepimizi bu görevimizi yerine getireceğiz tabii ki arkamızda hoş bir seda bırakarak bu yolculuğa huzurla çıkabilenlerden olabilirsek.. Aslında hiç de zor değil bunu başarmak, sadece sevgi dolu bir kalbe, paylaşma ve yardımsever ve de paylaşmayi düşünebilecek bir vicdana sahip olabilmek… 

Hastalığı boyunca rolünü çok iyi oynayan ve hâlâ oynamaya devam eden usta bir tiyatro sanatçısı sevdam.. Her şeyin çok iyi farkında ama kadın ve anne olarak ailesini sevgi çemberi ile kuşatarak korumak görevini son nefesine kadar sürdürme inadından asla vazgeçmedi bu da biraz karadenizliliğinden olsa gerek galiba… Karadeniz insanına hirçinliği, inadı, mücadele gücünü denizi ve doğasi ile veriyor zaten.. Geçenlerde sevgili arkadaşlarımdan biri bana “ kadınlar demir biz erkekler çeliğe benzeriz “ demişti…. 

Sonsuzluk yolculuğunda  her zaman var olan EVREN’nin bir yerinde sevenler mutlaka buluşacaklardır diye inananlardanım.. Aslında EVREN’de hiç bir şey yok olmuyor sürekli değişim var,  yer ve mekanlar değişiyor o kadar ve yaşam devam ediyor diye düşünüyorum.. 

Evrende hiç bir şeyin sonu yoktur, her şey bir sistem içinde varoluyor ve yeniden doğuyor ….

Bu süre zarfında ben bunları düşünerek sevdamla hep beraber olmaya çalışıyorum ayakkabılarımı giyip kendimi bazen dışarı atıyor, gezdiğimiz yerlerde dolaşıyor, kahve içtiğimiz kafelerde kahve içiyor, yemek yediğimiz yerlerde yemek yemeye, gezdiğimiz sokaklarda yürümeye ve girdiğimiz mağazalara girerek alışveriş yapmış görünmeye çalışiyorum ve hâlâ aynı yerlerde dolaşarak bir nebze içimde biriken acıları atmaya çalışır gibi yapmaya çalışıyorum ama sevdam kadar rol yapamıyorum galiba çok belli ediyorum yaşadıklarımı, acılarımı! Kötü bir oyuncuyum işte ne yapım !

Bitirirken yine sevdamın sözleri ile bitirmek istiyorum “ Yaşam işte böyle bir şey “ …

Drunen

14 Ekim 2021

Kamil Kopuz